Jong Bisdom Haarlem- Amsterdam > Nieuwsberichten > Jongeren > JvdM: Lizzie Blauw

JvdM: de caminoloopster Lizzie

Lizzie liep samen met haar vriend Toine (JvdM januari 2019) de camino; de pelgrimerende wandeltocht naar Santiago de Compostella vanaf hun Noord-Hollandse dorp Heerhugowaard – De Noord. Ontslag genomen, WhatsApp verwijderd, tas ingepakt gingen ze op weg voor een tocht van 6 maanden. Een reis vol bezinning en bijzondere ontmoetingen. Jong Bisdom HA heeft respect voor deze twee jongeren, reden voor deze mooie titel.

Hey Lizzie, wat was jullie motivatie om zo’n lange wandeltocht te gaan maken?

Het idee om van huis naar Santiago de Compostella te lopen kwam bij Toine vandaan. Hij werd drie jaar terug gebeld door een vriend van hem die een gedeelte van de route aan het lopen was. Hij zei dat hij iets heel bijzonders aan het doen was en dat dit echt wat voor Toine zou zijn. De volgende dag zat Toine in het vliegtuig om een week met hem mee te lopen. Toen hij terug kwam was hij zo enthousiast dat we besloten om samen een week van de Portugese route te gaan lopen. Toen was ook ik verslaafd geraakt aan het pelgrimeren. Toen Toine met het idee kwam om vanaf huis te gaan lopen dacht ik dit lijkt me echt onwijs leuk en bijzonder maar ik weet niet of het realistisch is. Uiteindelijk hadden we de knoop doorgehakt en besloten om dit grote, uitdagende avontuur aan te gaan.

Wat heeft het wandelen van deze pelgrimage voor jou betekent?

Tijdens het wandelen kom je jezelf en elkaar tegen. Ik verbaasde me er over hoe sterk ik ben fysiek en mentaal. Ik ben heel dankbaar dat ik dit heb ontdekt. Ook vond ik het heel mooi om te zien hoeveel lieve, behulpzame mensen er zijn. De Camino loop je niet alleen je wordt van alle kanten geholpen en dat is heel bijzonder om mee te maken.

Wat is het meest bijzondere wat jullie gedurende jullie tocht hebben meegemaakt?

Het meest bijzondere was de aankomst in Santiago de Compostella. Iets waar wij zo lang naar toegeleefd hadden. Dan sta je daar voor de Kathedraal en ben je super trots en blij dat je het samen hebt gehaald. Maar het is ook heel dubbel want het avontuur is voorbij. Het gevoel is eigenlijk onbeschrijfelijk. Eerlijk gezegd had ik in het begin ook mijn twijfels of ik het ging halen. De eerste dagen hadden wij uitgestippeld omdat wij de eerste nacht graag in het Sint-Adelbertabdij wilde slapen en de tweede nacht in een strandhuisje van een collega van Toine. Dit betekende ook dat wij de eerste dagen ongeveer 25 kilometer per dag liepen zonder ervaring, met nieuwe schoenen en een nieuwe zware backpack. Na dag drie dacht ik bij mezelf dit ga ik niet redden en ik plofte ergens midden op een wandelpad neer. Gelukkig stelde Toine toen de juiste vraag namelijk ‘Wat heb je nodig om dit wel te kunnen?’. Mijn antwoord was ‘Minder kilometers per dag’. Toen zijn wij het langzaam op gaan bouwen en op een gegeven moment waren die 25 kilometers per dag prima te doen. Onze lichamen veranderde langzaam van een werktuig in een voertuig.

Zou je andere jongeren aanraden om de camino te lopen en waarom?

Zeker weten. Het is zo iets unieks en bijzonders om mee te maken. Je leert zo veel over jezelf en over anderen waar je de rest van je leven iets aan hebt. Als tip zou ik wel mee geven: Gun jezelf de tijd hiervoor. Ga niet haasten. Onderweg zijn wij veel pelgrims tegen gekomen die in een bepaalde tijd de voettocht voltooid moesten hebben. Deze mensen waren continu bezig met plannen en haasten. Op deze manier gaan er zo veel mooie dingen langs je heen. Wij kregen een aantal keer te horen dat wij het niet op de juiste manier deden, omdat wij nooit iets van tevoren plande. Wij wisten nooit waar wij de volgende dag zouden slapen. Dit gaf enorm veel vrijheid en rust. Al voelde je dat het echt genoeg was geweest die dag dan konden we stoppen. En op dagen dat we ons super sterk en fit voelden konden we ook langer doorlopen. Wij hadden een tentje bij ons die ons deze vrijheid bood. Wij hebben er vaak voor gekozen om te gaan wildkamperen in de vrije natuur.

Hoe is het om nu weer in Nederland te zijn?

Het is heel gek om weer terug te zijn in Nederland. Je hebt iedereen hier heel lang niet gezien en iedereen wilt je zo snel mogelijk weer zien als je terug bent. We waren gewend om in alle rust en vrijheid te leven. Nu stonden er zomaar weer afspraken in onze agenda. We hebben wel geprobeerd om alles rustig aan weer op te bouwen. Ik denk dat ik na twee weken pas weer Whatsapp heb gedownload. Je merkt zo veel verschil tussen het rustige leven op de Camino en de gehaaste cultuur hier in Nederland. Wij hebben het nu ook van een afstandje meegemaakt. Het viel ons op dat veel vrienden klaagde over hoe onwijs druk ze het hadden. Dat willen wij nooit meer zeiden we tegen elkaar.

Wil jij iemand nomineren voor jongere van de maand, stuur een mail naar info@jongbisdomhaarlem.nl