12-15
16-30
Muziek en video
logo
Jong Bisdom Haarlem- Amsterdam   >   Begeleiders   >   Do's en don'ts

Do's en don'ts

Do's en don'ts voor parochies wat betreft millennials

Boston Herald kondigde aan: 'Millennials maken hun weg terug naar de kerk', en concentreerden zich op katholieke parochies in Boston die meer millennials bij de Mis zien. Het rapport gaf me een idee: waarom vraag ik millennials die ik ken niet wat hen aantrekt of afstoot in het parochieleven?

Als mijn focusgroep de wereld regeerde, zijn hier de do's en don'ts van het parochieleven die ze waarschijnlijk zouden afdwingen.

Ten eerste: Plan de dagelijkse parochie-missen niet alleen voor gepensioneerden.

"Mijn generatie haat het wanneer kerken zich richten op ouderen en gepensioneerden," zei een millennial. Ze noemde de missen gepland om 8 uur of later in plaats van vóór of na de werkuren.

Millennials vertelden me dat een parochie met een dagelijkse Mis om 8 uur ‘s ochtends of later luid en duidelijk zegt: "We willen niet dat werkende mensen onze Mis bijwonen."

Ondertussen zegt een recente Gallup-peiling dat lidmaatschap van kerken zijn 20-jarig verval voortzet (hoewel het religieuze gevoel nog steeds sterk is). Dat is een natuurlijk gevolg van kerkschema's die werkende mensen uitsluiten.

Plan de mis zodanig dat werkende mensen aanwezig kunnen zijn.

Aan de andere kant, wanneer een parochie bereid is om dagelijks een vroege of middagmis te houden, zendt het zijn eigen boodschap: "We zullen offeren om aan je behoeften te voldoen, in plaats van te eisen dat je offers brengt voor de onze."

Een bonustip voor parochies uit mijn focusgroep: alsjeblieft, plaats je Mistijden op de parochiewebsite en plaats ze bovenaan je Facebook-pagina, vooral tijdens speciale tijden zoals de Goede Week.

Ten tweede: Maak van dienstverleningsmogelijkheden niet de koninkrijken van vorige generaties.

Millennials vragen ook om mogelijkheden om in parochies dienstbaar te zijn. De plekken worden meestal gerund door ouderen die zich niet kunnen voorstellen iets anders te doen dan men gewend is. Dat betekent dat jonge mensen die geen baksels willen verkopen of niet kunnen naaien of niet kunnen ontmoeten op woensdagnamiddagen, niet kunnen deelnemen - en de parochie is niet van plan dit te veranderen, vanwege degene de leiding heeft.

Maak van de kerk een plaats waar millennials hun gemeenschappen kunnen dienen.

Ondertussen is een van de grote voordelen van lidmaatschap van de kerk dat het als een soort tegengif dient voor de egocentrische en isolerende sociale mediacultuur. Religie verbindt je niet alleen met God, maar verbindt je ook met je gemeenschap door anderen te dienen.

Als kerken millennials willen houden, moeten ze "de sleutels van de auto geven" en hen toestaan ​​om gelegenheden voor parochiediensten te creëren die passen bij hun mogelijkheden en beschikbaarheid.

Ten derde: bied niet slechts één uur per week biechtgelegenheid aan.

Millennials zeggen me dat het sacrament van de biecht een sacrament lijkt te zijn dat voor hen is gebouwd. Het stelt hen in staat om zich te concentreren op hun unieke persoonlijke levensverhaal en hoe dat raakt met God en de wereld, en stelt hen in staat om gepersonaliseerde hulp te krijgen om het beter te maken. Maar voor werkende mensen is het moeilijk om te biechten op een zaterdag, de dag waarop al hun boodschappen ook moeten gebeuren. Degenen met kinderen vinden het nog moeilijker.

Bied 's avonds biechtgelegenheid aan.

Mijn parochie doet geweldig werk en biedt op woensdag na het werk biechtgelegenheid.

De populariteit van het sacrament is duidelijk: je ziet vaak jonge mensen in de rij bij de parochie, en de biechtlijnen bij Benedictine College, naast de deur, zijn vervijfvoudigd in de laatste 10 jaar.

Ten vierde: biedt niet alleen groepjes aan voor oudere mensen.

Vaak komen de groepsmogelijkheden in een parochie tegemoet aan bepaalde categorieën mensen - ouderen.

De enige vrouwengroep kan bijvoorbeeld een moedergroep zijn of een echtscheidingsondersteunende groep. De enige mannengroep zou een groep kunnen zijn die grotendeels bestaat uit gepensioneerde mannen.

Sta jongeren toe hun stijl van gemeenschap te creëren

Het verhaal van Boston Herald bood een voorbeeld aan van een parochie in Boston die om zeven uur ’s avonds een zondagse Mis aanbiedt met een potluck diner achteraf.

Op mijn leeftijd (49) zou ik nooit naar zo'n Mis of zoiets gaan. Maar dat is precies het punt. Millennials zouden het wel doen en doen het ook.

"Er zit iets in aan de tafel zitten met een stel mensen en lachen en een grapje maken - dat is de connectie die mensen leuk vinden," zei een parochiewerkster.

Meer van dat, alsjeblieft!

Ten vijfde: probeer niet hip te zijn.

Verscheidene jaren geleden merkte ik een interessante generatiekloof op in vergaderingen over parochiemuziek. Jonge mensen wilden de traditionele, "zingende" hymnes die oud zijn in onze gezangen: "To Jesus Christ Our Sovereign King", "Holy God We Praise Thy Name", "Hail Holy Queen Enthroned," enz. De 50 jaar en oudere menigte wilde de hymnes die populair waren in de jaren 1970 en 1980: "On Eagle's Wings," "I am te Bread of Life" en "Here I Am, Lord."

Wanneer oudere mensen proberen om contact te leggen met jongere mensen, negeren ze vaak wat jongere mensen eigenlijk willen en houden ze zich niet aan de dingen die ze leuk vonden toen ze jong waren.

Probeer in plaats daarvan authentiek te zijn.

"We willen authenticiteit", vertelde een millennial me. "Wanneer katholieke kerken jeugdvriendelijk willen zijn – minder tierelantijntjes en hipper -  klopt het niet.

Ze vertelde me jonge mensen houden van Eucharistische aanbidding (maak het buiten werktijd beschikbaar!) en andere traditionele devoties.

Dit vat misschien al het advies samen dat mijn focusgroep me gaf. Probeer niet te zijn wie je niet bent - wees wie je bent, maar wees dat voor iedereen.

 

Bron: Tom Hoopes (2019, 29 april), Catholic parish dos and don’ts from millennials, Aleteia. Geraadpleegd op www.aleteia.org

 

share on facebook share on twitter share via email